حسبان نخستین روزنامه گردشگری ایران ویژه نامه شهر جدید پردیس

صفحه خانگی پارسی یار درباره

برای امیر قرایی؛ قهرمانی که پهلوان نبود

خبرگزاری فارس: قوی‌ترین مردی که در مسابقات مختلف توانسته بود با اتکا به بازوان بادکرده خود، وزنه‌ها و اجسام چند صد کیلویی را از زمین کنده و در نهایت با بادی در غبغب، خود را قوی‌ترین مرد ایران معرفی کند، این‌بار نتوانست مقابل مغز چند گرمی و لجام گسیخته خود مقاومت کند و قمه را مانند یک وزنه به بدن بی‌دفاع شهروندی فرود آورد.

چهارشنبه هفتم اردیبهشت، خبر وقوع درگیری منجر به قتلی در سطح شهر تهران پیچید که در نگاه اول مانند دیگر درگیری‌های روتین که در شهر رخ می‌دهد بود اما ساعاتی از این حادثه نگذشته بود که این درگیری و قتل، نه تنها در تهران بلکه در کشور خبرساز شد.

نکته خبرساز این درگیری این بود که یک طرف درگیری و متأسفانه عامل قتل و جراحت شدید دو شهروند تهرانی، امیر قرایی، یکی از به اصطلاح قوی‌ترین مردان ایران در سال‌های گذشته بود.

طبق اخباری که از منابع رسمی و غیررسمی شنیده شد، برادران قرایی به خاطر اختلاف حساب 3 میلیون تومانی با شخصی، با این فرد درگیر شده و امیر قرایی در این درگیری به شکلی که هم از اصول جوانمردی و هم از اصول حرفه‌ای به دور بود، با استفاده از قمه، فرد بدهکار را با ضربات قمه به قتل رساند و فردی که همراه او بود را از ناحیه دست به شدت مجروح کرد.

همان‎طور که گفته شد این حادثه در نگاه اول، مانند بسیار حوادثی است که متأسفانه نه‌تنها در سطح پایتخت که در تمام کشور رخ می‌دهد؛ اما نکته تأسف برانگیز این حادثه این بود که یک طرف این حادثه و عامل این جنایت،‌ فردی بود که به اذعان چندباره ما رسانه‌ها، یکی از قوی‌ترین مردان ایران بوده است.

قوی‌ترین مردی که در مسابقات مختلف توانسته بود با اتکا به بازوان بادکرده خود، وزنه‌ها و اجسام چند صد کیلویی را از زمین کنده و در نهایت با بادی در غبغب خود را قوی‌ترین مرد ایران معرفی کند، این‌بار نتوانست مقابل مغز چند گرمی و لجام گسیخته خود مقاومت کند و قمه را مانند یک وزنه به بدن بی‌دفاع شهروندی فرود آورد.

امیر، حتی در این مبارزه نابرابر به قدرت بازوان و هیکل قوی خود تکیه نکرد و با استفاده از سلاح اراذل و اوباشی که غیر از قمه و قداره هیچ زور و قدرتی ندارند، وارد میدان مبارزه شد.

جدای از اینکه حمل قمه توسط این به اصطلاح قوی‌ترین مرد ایران، نشان می‌دهد که این فرد نه‌تنها هیچ بویی از مرام و مسلک پهلوانی و قهرمانی نبرده است، باید به نقش رسانه‌ها و سیستم ورزش پا در هوای ایران که فقط به قهرمانی در مسابقات می‌اندیشد و اخلاق را فراموش کرده است، در بروز این حوادث اشاره کرد.

متأسفانه چند سالی است که رسانه‌ها به ویژه رسانه ملی با پوشش وسیع مسابقات قوی‌ترین مردان ایران،‌ مسابقه و مبارزه چند ورزشکار را به تصویر می‌کشند که در نهایت و بعد از جدال سنگین با وزنه‌های آهنی، یکی از آنها به عنوان قوی‌ترین مرد ایران معرفی می‌شود و به پاس این همه رشادت، با تحویل سکه‌های طلا و خودرو از آنها تقدیر می‌شود.

قرار نیست زحمات این افراد برای حضور در این مسابقات را نادیده بگیریم یا اینکه پهلوانان، قوی‌ترین و قهرمانان اصلی این کشور را معرفی کنیم چرا که این افراد هم می‌توانند به جایگاه اصلی این عناوین دست یابند اما نکته‌ای که در این زمینه باید به آن اشاره کرد و توجه داشت این است که رسانه‌ها نباید بدون ملاحظه به این افراد بال و پر داده و آنها را بی‌دلیل بزرگ کنند.

رسانه‌ها قطعا در شخصیت‌دهی به ورزشکاران نقش دارند و اگر ورزشکاری با تبلیغات گسترده رسانه‌ها به الگو تبدیل و در ادامه رها شد، دیگر نباید انتظار داشت همچنان در راه و خط گذشته باقی بماند و این می‌شود که از برادران قرایی رخ داد.

امیر قرایی و دیگر قهرمانانی از این دست، مصداق افرادی هستند که توسط رسانه‌ها بزرگ شدند و این قدرت و نیروی پوشالی وقتی فرو می‌ریزد که این شخص بعد از این درگیری مانند یک بزهکار حرفه‌ای از صحنه حادثه فرار می‌کند و تاکنون خود را مخفی کرده است و حاضر به معرفی خود نیست.

موضوع دیگری که باعث تعجب و تأسف است،‌ این است که برخی از دوستان وی که در این حرفه با او همپا بوده‌اند، با حمایت تلویحی از او،‌ این اقدام را غیرعمدی عنوان کرده‌اند. اقدامی که اگر آن را صحیح بدانیم باز هم به قرایی اجازه نمی‌داد از صحنه حادثه گریخته و با آبروی جماعت قوی‌ترین‌ها بازی کند.

در پایان باید خاطرنشان کرد متأسفانه تا زمانی که مسئولان ورزش کشور به جای اخلاق‌مداری، قهرمان شدن صرف را در دستور کار قرار داده‌اند باید شاهد بروز ناهنجاری‌های مختلف مانند مصرف و توزیع موادمخدر، قتل، اقدامات خلاف شرع و فاصله گرفتن از موازین اخلاقی و دینی بود.
انتهای پیام/م